زگیل:

ضایعات  خوش خیم سطحی که پوست یا مخاط را درگیر می کند عموماً در کودکان و بالغین بروز می کند. عامل آن ویروس پاپیلومای انسانی است. که حداقل بالای 60 نوع مختلف دارد. انواعی از آنها می تواند منجر به بدخیمی بخصوص کانسردهانه رحم در خانمها شود.

انواع : زگیل معمولی، مسطح یا نوجوانی، کف پایی، نخی شکل، انگشتی  و زگیل تناسلی
شکل زگیل معمولی به صورت برجستگی های به رنگ پوست یا خاکستری قهوه ای با سطح خشن همراه با نقاط سیاه که در واقع مویرگهای ترومیوزه  است . شایعترین محل دستها است و معمولاً بدون درد می باشند.

درمان: اقدام درمانی بستگی به نوع زگیل ،سن بیمار، گسترش و دوام ضایعات، وضعیت ایمنی بیمار، و تمایل به درمان بیمار دارد.
در بچه ها نیاز به درمان نیست چون بهبودی خودبخودی دارند. درمان اصلی تخریب فیزیکی ضایعه بخصوص استفاده از کرایوتراپی، اسیدها ، رتینوئیدهای موضعی و گاهی لیزرها و جراحی برای تخریب نیز بکار می رود.امروزه واکسنهای پیشگیری کننده برای افرادی که در خطر بالای ابتلاء هستند نیز تهیه شده است.
درد، ناراحتی، ریسک باقی ماندن اسکار ضایعه و مهارت و تجربه پزشک در انتخاب نوع درمان حائز اهمیت است.

تب خال:

ضایعه حاد ویروسی و دردناک با یک دسته از ضایعات تاولی کوچک که بدون جاگذاری بهبود می یابند.
اکثراً کودکان آنتی بادی مادری ضد آن را تا شش ماه اول دارند.

ویروس ارتباط کاملاً سازگاری با بیمار دارد ودر 85% موارد عفونت علائم بارزی نشان نمی دهد. ویروس از طریق سطوح مخاطی یا پوست وارد شده و سپس درون اعصاب حسی محیطی تکثیر پیدا می کند و نهفته باقی می ماند ودر زمان کاهش سطح ایمنی موجب بیماری می شود.

برای سرایت تماس نزدیک بدنی (جنسی یا بوسیدن) و یا عبور از خراش پوستی لازم است. درگیری پوستی و غشاهای مخاطی با یکسری ضایعات کوچک آب دار در یک زمینه قرمز رنگ که 14-7 روز می ماند. بعدها در همان محل ممکن است عود کند.
در نوع تناسلی آن عفونت 14-3 روز بعد از یک تماس جنسی که عامل انتقال پیدا کند با ضایعات دردناک بخصوص روی آلت تناسلی، ژنیتالیای خارجی، مخاط واژن و سرویکس تظاهر پیدا می کند. هرپس سیمپلکس دوران حاملگی به علت عفونت تناسلی اولیه است و می تواند منجر به سقط خودبخودی شود.

درمان: آسیکلویر موضعی یا خوراکی به همراه آنتی بیوتیک موضعی برای جلوگیری از بروز زرد زخم ثانویه

آبله مرغان:

آبله مرغان، بیماری مسری با انواع مختلف بثورات پوستی خارش دار پراکنده که در بهار شایعتر است. راه انتقال تنفسی و یا انتقال موضعی از مایع وزیکولر می باشد. از 2 روز قبل از بروز بثورات تا 1 شب قبل از دلمه بستن ضایعات بیماری قابل انتقال است.

اول ویروس در ناحیه گلو و مجاری تنفسی تکثیر پیدا می کند و بعد منجر به عفونت پوستی می شود. با تب، کسالت بی اشتهایی شروع و روز بعد بثورات پوستی به صورت برجستگی های شدیداً خارش دار که سریعاً تاولی شکل شده (قطره اشکی) بعد این تاولها پاره شده دلمه می بندد که می تواند منجر به جوشگاه های فرو رفته دائمی شود.

تعداد ضایعات از 10 عدد تا 1500 عدد دیده شده است.

در صورت ابتلا مادر در هفته 20-8 حاملگی ،منجر به تولید نوزاد کم وزن با آتروفی مغزی، تشنج عقب افتادگی ، آب مروارید می شود.
ولی اگر مادر یک هفته قبل از زایمان دچار آبله مرغان شود نوزاد نیز به این بیماری مبتلا می شود.

در صورتی که کمتر از یک هفته به زایمان مادر آبله مرغان بگیرد   بیماری در نوزاد فرم شدید خواهد شد.

درمان: ایزوله کردن (جداکردن بیمار) تا زمانی که کلیه ضایعات دلمه ببندد. کوتاه کردن ناخن ها، استحمام و تعویض لباسها هر روز   بهمراه آنتی هیستامین خوراکی ودر مواردی آسیکلویر خوراکی به مدت 5 روز

زونا:

 
ناشی از فعالیت مجدد ویروس آبله مرغان که در اعصاب حسی نهفته باقی مانده  است. عوامل فعال کننده بیماری شامل: افزایش سن، لنفوم، خستگی، استرس روحی، داروهای سرکوب کننده ایمنی، رادیوتراپی
 شیوع در زن و مرد یکسان است ولی در اطفال ناشایع.

بیماری به صورت درد و حساسیت شدید موضعی در طول یک منطقة مشخص عصبی بدن عموماً یکطرفه به همراه تب و کسالت که بعد از 5-4 روز بثورات پوستی به صورت تاولهای کوچک آب دار بروز می کند سپس پاره شده و دلمه می بندد.

درگیری اطراف چشم می تواند با درگیری چشمی همراه باشد که خطر کاهش بینائی دارد .

درمان: در کودکان آسیکویر خوراکی ولی در افرادمسن ودارای نقص ایمنی   باید بستری و داروی تزریقی تجویز شود.

ایدز:

 سندرم نقص ایمنی اکتسابی در اثر عفونت با ویروس HIV که سریع ترین رشد اپیدمی را در قاره آفریقا داشته است  . راه های انتقال آن تماس جنسی، تزریق خون و فرآورده های خونی، انتقال مادر به جنین و تزریق مواد مخدر با وسایل آلوده به ویروس که با یکبار عفونت ،فرد تا آخر عمر آلوده باقی  می ماند.تغذیه کودک باشیر مادر مبتلا به ایدز انتقال HIV را تا حدود 14% افزایش می دهد.

 شروع علائم ، تب ، ضعف، بی حالی، سردرد، گلودرد، تورم غدد لنفاوی، درد شکم، اسهال بعد از یک هفته بروز بثورات پوستی قرمز و برجسته گسترده بدون علامت بهمراه آفت دهان یا تناسلی  و کهیر  که در عرض دو هفته بهبود می یابد.

تظاهرات دیگر پوستی: اگزمای سبورئیک، خشکی پوست، بثورات پوستی خارش دار و چرکی، زونا، تب خال، زگیل های غول آسا، قارچ های سطحی و عمقی، سیفلیس شدید، گال، آفت، بثورات داروئی، تغییرات مو و ناخن به همراه درگیری های سیستم عصبی، سیستم تنفسی، گوارشی، اسکلتی، کلیوی و قلبی عروقی.

درمان قاطعی وجود ندارد بهترین درمان پیشگیری از انتقال است، ولی درمانهای ضد ویروسی خوراکی پیشرفت بیماری و مرگ و میر آن را به طور قابل ملاحظه ای کاهش داده است.